Plakat promujący wydarzenie z okazji 75. lecia Miejskiej Biblioteki Publicznej w Braniewie. Mamy przyjemność zaprosić Państwa na Teatr przy Stoliku, który odbędzie się 9 maja (poniedziałek), godz. 17:15 w Spichlerzu Mariackim, ul. Portowa 6.      Sztuka Wspomnienie zostanie zaprezentowana przez aktorów Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie: Wiesławę Szymańską i Marcina Kiszluka. Słowo wstępne wygłosi Elżbieta Lenkiewicz.   O sztuce słów kilka:  Sara Bernhardt – legenda francuskiego teatru przełomu XIX/XX wieku, gwiazda o randze światowej, zwana przez wielbicieli „boską”, po zakończeniu kariery, schorowana, samotna, z amputowaną nogą, ukryta przed światem w posiadłości na południu Francji – pisze wspomnienia o swoim burzliwym życiu zawodowym i osobistym. Powiernikiem tych zapisków jest jej wierny od lat sekretarz Pitou, który raz koryguje, raz uzupełnia wypowiedzi madame, a nierzadko, na jej życzenie… wciela się w postaci ważne w jej biografii.  Z tych spotkań wynikają sytuacje nierzadko tragikomiczne, którym towarzyszy jednak świetnie wydobyty przez kanadyjskiego dramaturga – smutek nieuchronności przemijania.

Z okazji 75. lecia Miejskiej Biblioteki Publicznej w Braniewie mamy przyjemność zaprosić Państwa na Teatr przy Stoliku, który odbędzie się 9 maja (poniedziałek), godz. 17:15 w Spichlerzu Mariackim, ul. Portowa 6.

 

 Sztuka Wspomnienie zostanie zaprezentowana przez aktorów Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie: Wiesławę Szymańską i Marcina Kiszluka. Słowo wstępne wygłosi Elżbieta Lenkiewicz.

 O sztuce słów kilka:

Sara Bernhardt – legenda francuskiego teatru przełomu XIX/XX wieku, gwiazda o randze światowej, zwana przez wielbicieli „boską”, po zakończeniu kariery, schorowana, samotna, z amputowaną nogą, ukryta przed światem w posiadłości na południu Francji – pisze wspomnienia o swoim burzliwym życiu zawodowym i osobistym. Powiernikiem tych zapisków jest jej wierny od lat sekretarz Pitou, który raz koryguje, raz uzupełnia wypowiedzi madame, a nierzadko, na jej życzenie… wciela się w postaci ważne w jej biografii.

Z tych spotkań wynikają sytuacje nierzadko tragikomiczne, którym towarzyszy jednak świetnie wydobyty przez kanadyjskiego dramaturga – smutek nieuchronności przemijania.